Σε πολλή κατανυκτική ατμόσφαιρα έγινε ο καθιερωμένος εσπερινός προς τιμήν του Αγίου Ισιδώρου, από το Σύλλογο Χίων Κηφισιάς και Βορείου Αττικής, την Τρίτη 13-05-13, στο εκκλησάκι της Αγίας Μαρκέλλας στην Κάτω Κηφισιά. Με την ευκαιρία της εορτής του Αγίου Ισιδώρου, σας παραθέτουμε τη βιογραφία του Αγίου Ισιδώρου
Άγιος Ισίδωρος, ο πρώτος Μάρτυρας της Χίου. Γόνος αρχοντικής οικογένειας από την Αλεξάνδρεια, χιακής καταγωγής. Γεννήθηκε στην Ηλιούπολη της Αλεξάνδρειας το 229 η 230 μ.Χ. Το 250 μ.Χ. κατέπλευσε στη Χίο με το στόλο του Νουμερίου και λέγεται ότι ήταν ήδη Χριστιανός. Ο Ιούλιος, Ρωμαίος αξιωματικός και αντίζηλος του Ισιδώρου, τον κατήγγειλε στον Νουμέριο για την Χριστιανική του πίστη. Ο Νουμέριος παρά την εξαιρετική εύνοια που έτρεφε για τον Ισίδωρο, εξαιτίας του επιφανούς πατέρα του στην Αίγυπτο, τον καλεί σε απολογία. Οι νουθεσίες και οι απειλές, δεν λυγίζουν, ούτε μεταπείθουν τον Ισίδωρο, ο οποίος παραμένει σταθερός στην πίστη του. Κλείνεται στο δεσμωτήριο και βασανίζεται φριχτά. Τον ρίχνουν σε φλεγόμενη κάμινο και παραμένει ανέπαφος. Τότε ο Νουμέριος προσκαλεί τον πατέρα του Ισιδώρου από την Αλεξάνδρεια, μήπως και τον μεταπείσει. Άκαμπτος παραμένει ο Ισίδωρος τόσο στις παρακλήσεις όσο και τις απειλές του πατέρα του. Έτσι το μεσημέρι της 14ης Μαΐου του 250 μ.Χ. αφού τον μαστιγώνουν άγρια, τον δένουν στη σέλλα ενός αφηνιασμένου αλόγου, το οποίο τον σέρνει στη Νότια περιοχή της Χίου. Το μαρτυρικό του αίμα ποτίζει τη Χιακή γη. Τέλος τον αποκεφάλισαν στον λόφο του Αγίου Μηνά, στο Νεοχώρι. Τα Ιερά Βιβλία γράφουν ότι “αντί να χυθεί αίμα, εχύθει γάλα προς θάμβος και έκπληξη των ορώντων”. Το σώμα είχαν πρόθεση να το ρίξουν στο φαράγγι και να μην ενταφιασθεί. Η Μυρόπη όμως με τις θεραπαινίδες της, κλέβουν το σώμα και το ενταφιάζουν. Η θανατική καταδίκη ήταν η ποινή για όποιον έκλεβε και ενταφίαζε το σώμα του Μάρτυρα. Έτσι θανατώθηκε και ετάφη δίπλα στον Άγιο Ισίδωρο και η Μυρόπη.
Κατά την παράδοση, οι σχίνοι που φύτρωναν στο νησί και ήταν άγονοι και άγριοι, επόνεσαν με το μαρτύριο του Αγίου και δάκρυσαν. Τα μαργαριταρένια δάκρυα τους έτρεξαν στη γη και από τότε η υδαρής και ρευστή μαστίχη που έβγαινε από το σχίνο, έγινε πυκνότερη και στερεώτερη και απέκτησε θαυματουργική δύναμη. Έτσι η παράδοση δικαιολογεί το αξιοθαύμαστο και παράδοξο φαινόμενο της παραγωγής της μαστίχης από τα σχίνα που φύονται μόνο στη Νότια Χίο, στα Μαστιχοχώρια, όπως λέγονται και σε κανένα άλλο μέρος της Χίου η του κόσμου.